Goed, sommige mense weet wat Auld Lang Syne bedoel, en sommige ken selfs sommige, die meeste of selfs al sy lirieke. Maar waarom sing ons dit op Oujaar ... en wat beteken dit in elk geval? Is dit iets wat ons op skool gemis het? 'N Verlore relikwie van tye toe ons as volk tydens die vakansie gebotterde rum en gebraaide gans gedrink het, op een of ander manier weggebêre is in die stowwerige solder van ons gedagtes, een keer per jaar uitgehaal en bedek met soveel spinnerakke dat ons dit skaars kan herken meer? Depressief nog? Kom binne, ons sal dit saam leer.
Om mee te begin, die frase Auld lang sig is Skotse, die taal wat in die Skotse Galliese taal, wat in die Hoogland gepraat word, nie in die Laagland Skotland gepraat word nie, en word lankal vertaal as oud, maar meer gebruik in die konteks van lank, lank gelede. In die geval van die lied en die liriek vir auld lang syne, beteken dit iets soos vir die ou tyd. Die lied wat ons ken, is 'n gedig geskryf deur Robert Burns in 1788 is dit ingestel op die wysie van 'n ouer volkslied. Maar die frase is al eeue tevore in gedigte en liedjies gebruik.
Maar wat beteken dit? Hier is Burns se lirieke, alhoewel dit miskien nie van soveel hulp is nie, want baie daarvan is in Skotte. Laaglandse inheems David Tennant was nie beskikbaar nie, daarom het ons na Wikipedia vir die Engelse vertaling:
Sou 'n kennis vergeet word,
en nooit in gedagte gebring nie?
Sou 'n kennis vergeet word,
en auld lang syne?
KOOR:
Vir auld lang syne, my jo (of my skat),
vir 'n lang gesig,
ons sal nog 'n koppie o 'vriendelikheid neem,
vir 'n lang gesig.
En sekerlik sal jy jou pint-stowp wees! (En jy sal sekerlik jou pintbeker koop!)
en sekerlik sal ek myne wees! (en ek sal sekerlik myne koop!)
En ons sal nog 'n koppie o 'vriendelikheid neem,
vir 'n lang gesig.
KOOR
Ons twee hae hardloop om die brae, (ons twee hardloop om die hange,)
en pu'd die gowans fyn; (en die madeliefies fyn gekies;)
Maar ons het 'n moeë pas gedwaal, (maar ons het baie moeë voet gedwaal,)
sin auld lang syne. (sedert auld lang syne.)
KOOR
Ons twee hae betaal ek die brandwond, (ons twee het in die stroom geroei)
frae oggendson tot aandete; (van oggendson tot ete;)
Maar see tussen ons vleg hae brul (Maar see tussen ons het breed gebrul)
sin auld lang syne. (sedert auld lang syne.)
KOOR
En daar is 'n hand, my betroubare fiere! (En daar is 'n hand my betroubare vriend!)
en gie's a hand o ’thine! (En gee ons 'n hand van jou!)
En ons sal 'n regte god-willy-gewoel neem, (en ons sal 'n goeie wil-wil-konsep neem,)
vir 'n lang gesig.
KOOR
Eintlik gaan dit daaroor om dronk te word van mense wat jy tans geniet terwyl jy terugkyk na goeie tye en ou vriende te onthou, alles terwyl jy jou sentimentele, alkohol-deurdrenkte harte uitsing. Die gebruik om Auld Lang Syne op Oujaar te sing, het in Skotland begin toe die lied op Hogmany, oftewel Oujaarsaand, gesing is. Hierdie verspreiding dwarsdeur die Britse eilande en immigrante het die lied en die gewoonte saamgebring terwyl hulle hulle oor die hele wêreld gevestig het. Sedertdien word die liedjie by elke geleentheid gesing wat 'n hartlike terugblik op goeie tye en tradisie vra, soos sommige militêre gebeure, gradeplegtighede, begrafnisse (omdat sommige mense begrafnisse sing, hul harte seën), en alles wat die einde aandui. 'n goeie lopie.
In Noord-Amerika het die liedjie 'n hoofsaak geword, danksy die Kanadese orkesleier Guy Lombardo, wat sy weergawe van die liedjie elke jaar begin uitsaai het in 1929. Hy het 'n paar weergawes daarvan gehad, waaronder hierdie opwindende een, wat net DISCO (of net 1977) SKREE:
kat met 'n ooglap
Hy het ook hierdie sagter, ek wil net sjampanje drink, skyfies eet en dip en om 12:07 gaan slaap:
En nou weet jy van Auld Lang Syne. Geen verskonings meer nie. En ons trippel hond durf u aan om vanaand die Skotse lirieke te sing.
